In ziek zijn en beter worden kon ik me wat druk maken over de woorden “was u maar wat eerder naar uw huisarts gegaan”. Ruim een jaar geleden maakte ik mijn eerste visite bij de man die ik toen nog herkende als mijn huisarts, de heer Eskandary, aan de Mercuriusstraat.

Kort daarna kregen we bericht dat de praktijk zou worden gesloten en dat onze nieuwe huisarts voortaan in het huisartsencentrum in de Marckenburg zou praktiseren. Toen ik daar voor het eerst kwam kreeg ik te maken met een plaatsvervanger. De arts waar mijn vrouw en ik patiënt van waren geworden had een herseninfarct gehad en hij nam waar. Daar waren ze in dat centrum heel erg goed in. Waarschijnlijk noodgedwongen maar het is niet prettig om elke keer opnieuw je verhaal te moeten doen alleen omdat ze hun dossier niet goed lezen.

Overigens is alle artsen niet zoveel kwalijk te nemen. Mijn klachten duidden op een virusinfectie die ik in Egypte had opgelopen. Dat moet ook zo geweest zijn. Vervelende bij mij was dat die reumatoïde artritis zich natuurlijk al in mijn lichaam aan het ontwikkelen was. Met het bestrijden van dat virus was mijn auto immuun systeem hartstikke druk bezig en dat was mijn probleem. Mijn afweersysteem had de eigenschap gekregen behalve vijandige cellen ook de gezonde aan te vallen en te vernietigen.

Op dat ogenblik zou reumatoïde artritis voor niemand herkenbaar zijn geweest. Helaas moesten de symptomen zich verder openbaren wilde iemand, in dit geval nota bene ikzelf, de aanzet geven tot onderzoek in die richting.

Maar goed, onduidelijke klachten zijn slecht om mee te leven. Het vaststellen van wat er werkelijk aan de hand is geeft dan rust. Met mijn nieuwe medicijn methotrexaat is goed te leven. Natuurlijk er zijn beperkingen. Ik lust graag een borrel en een biertje. Dat is niet zo goed in combinatie met methotrexaat aangezien dat middel niet zo vriendelijk kan zijn voor lever en nieren. Als zij dan ook nog alcohol moeten afbreken kan dat behoorlijk schade toebrengen.

In principe mag een weinig alcohol genuttigd worden maar dat is voor mij geen optie. Voortaan is mijn naam Bob.
Terwijl ik dit schrijf zit ik trouwens wel aan een pilsje. Bavaria 0%. Het smaakt nog ook. Het is voor mij geen vervanger voor alcohol. Maar water, thee, koffie, fris, op den duur komt het je de strot uit en gewoon een ander smaakje is verfrissend.
Morgen, woensdag 31 oktober moet ik mijn medicijnen weer innemen. Vond het een beetje vreemd, één maal per week slechts medicijnen slikken. Acht minuscule tabletjes in één keer tegelijk. Om de bijverschijnselen te bestrijden moet ik een dag later twee tabletjes foliumzuur innemen.
Volgende week woensdag gebruik ik het medicijn twee weken en moet er bloed afgenomen worden om te zien of het van invloed is op lever en nieren.

Intussen gaat het leven natuurlijk gewoon door. Reumatoïde artritis of niet. Heb ergere dingen meegemaakt en ben overal sterker uitgekomen, dus wie maakt zich zorgen?

T@n van Dongen

Wordt vervolgd.