Wie zegt het ons na tegenwoordig? Zesenveertig jaar getrouwd zijn we! Natuurlijk, het was niet altijd even makkelijk, maar ik heb me er doorheen geslagen. Vond het natuurlijk wel een cadeautje waard voor mijn vrouw die trouw de klappen opving.

Vond iets passend, een mooi boeket bloemen en een zak met 15 liter vijvervisvoer. Door het dolle was ze. Maar ja, ze had het wel verdiend. Wast elke week de auto, kookt altijd alleen, omdat ik er geen verstand van zou hebben en doet regelmatig het huis schilderen, de plafonds en muren witten, het was- en strijkwerk, en nog een paar dingen.

Zelf doe ik natuurlijk ook wel het nodige: bestuur de auto, knip drie maal per jaar de heg, maai het gras, en heb pas geleden het straatje weer netjes gelegd. Allemaal dingen die zij helaas niet kan.

Ook wil ze geen bier en krijgt last van zenuwen bij spannende voetbalwedstrijden, doe ik allemaal dus voor haar. Heb natuurlijk wel gevraagd of ze bier in wilde slaan, maar dat vond ze geen punt. Boodschappen haalt ze ook. Nee, voetballen is niet haar ding, gaat ze boven op bed liggen kijken naar iets anders. Kan niet helemaal waar zijn want als ze weer beneden komt kent ze de uitslag al.
Volgens mij bedriegt ze me stiekem. Maar? Ik kan er mee leven.

Vroeger, ja, vroeger toen keek ze wel. Maakte me gek met haar geschreeuw en gezeur over de tegenstanders. Heb ik nu gelukkig geen last meer van.
Worden wel wereldkampioen. Op televisie zag ik net dat Spanje in zeer zwaar economisch weer zit. Geef ze gewoon de man tien Euro, en we winnen. Is geen omkoping, is bijstand, en dan mag je iets terug verwachten, toch? Kunnen ze vlak voor de wedstrijd een patatje halen. Schijnt goed voor de conditie te zijn. Moet wel veel mayonaise erbij natuurlijk.

Ja, van 8 juli 1964 naar 8 juli 2010. Wat een tijd. Op de dag na dat ik zwaar verkouden was, zou ik ze allemaal over doen. Natuurlijk wel samen met mijn Riekie, iets later Fredy en Nathalie, schoonzoon Pieter en mijn kleinkinderen. Jezus, met vrouw, twee kinderen en vier kleinkinderen heb ik een dynastie gesticht, geloof ik?

Denk dat ik mijn vrouw maar eens wakker maak. Krijg honger, en met honger kan ik niet slapen.

T©n van Dongen