Vakantie 2009

1 juli 2009

Vakantie 2009, van Ton en Riek

Zondag 3 mei ’09. Zo, weer eens weg. Met 150.617 km op de teller zien we wel weer waar die op staat als we thuis komen. Italië is de bedoeling, en die reis gaat dan via Duitsland en Zwitserland. In Duitsland mogen we elke stad in aangezien we in het bezit zijn van een groene milieusticker en dat geeft een lekker gevoel.
meer lezen… »

Wat een ellende,

2 december 2008

Wat een ellende. Zaterdag bij de BEEONE, en zondag bij de Heren van I. Wedstrijden die punten hadden moeten opleveren en dat niet deden. 0 Punten dus. Dat houd ik niet meer vol. Om mezelf te troosten was ik genoodzaakt een biertap te gaan kopen. Mijn verdriet verdrinken was het enige dat er nog op zat. De BEES speelden alsof er geen topklasse bestond, hun tegenstandsters Alecto B2 had nota bene nog maar één punt binnen kunnen halen en maakten er direct maar even vier van? Volgens mij was ons hele elftal lichtelijk tot zwaar ongesteld.
meer lezen… »

Nee,

14 oktober 2008

Nee, ik ben niet dood, zelfs niet ziek, zwak of misselijk, heb het gewoon te druk om iets te schrijven. Ben wel moe. Heeft misschien iets te maken met apekooitje spelen bij Ommoord. Moet daar wel, aangezien je anders geen fatsoenlijk plekje hebt om naar het hockey van Heren I te kijken. Jeroen Barto had het best druk met hockeyen, maar toch niet zo druk dat hij moest vragen of het wel ging. Nu het ging.
meer lezen… »

Vakantie 2008

24 juni 2008

Zaterdag 3 mei vertrekken we voor onze mei-juni vakantie richting Denemarken. Met mooi weer vertrekken we, de teller op 120.100 km en besluiten de eerste dag een flinke afstand af te leggen. Op de camping bij Holten aangekomen in de buurt van Almelo is dat aardig gelukt volgens mij. Camping de Zuurberg heet dat ding. Na 190 km besluiten we een paar dagen rust te houden.
meer lezen… »

Vraag,

31 maart 2008

“Of ik weer eens een stukje wilde schrijven”? Die vraag kreeg ik afgelopen zondag toege-speeld. Ik wil wel natuurlijk, maar waarover dan? Er gebeurt helemaal niets meer en dan valt er weinig te schrijven. Ik zou het over Martha kunnen hebben die al drie maanden in de lappenmand zit en zich stierlijk zit te vervelen in haar sierlijk op maat gesneden gips, maar dan heeft zij straks niets nieuws meer en dat wil ik haar niet aandoen. Als een vrouw geen nieuws over zichzelf meer heeft te vertellen, bestaat de kans dat ze over mij gaat kletsen, en dat kan ik niet hebben.
meer lezen… »