Staartstukje
18 maart 2001

‘k Wil het hier even niet hebben over het stuitje van Sandra S., gaat niemand wat aan dat ze haar staartstukje heeft laten weghalen. Kwispelde er toch niet zo vaak meer mee. Leeftijd hè. Dacht een paar dagen de verzorging van haar kroost aan oma te kunnen overlaten. Rust. Even rust. Ho even zij de arts, vanmiddag gewoon weer thuis. Toen het pijn ging doen was ze gelukkig gewoon weer thuis.

Waar ik het wel over wil hebben is de enorme bereidwilligheid om uw commissaris te willen helpen met het opknappen van de bestrating. Och, hoef ik ook niemand te bedanken. Kan het gelukkig echt in mijn eentje. Heb trouwens toch zo mijn bedenkingen over de inzet van clubleden en ouders van leden. Natuurlijk zijn er nog veel mensen die zich inzetten voor ons clubje en hun verantwoordelijkheden kennen en nemen.

Maar als je dan ziet dat afgelopen zaterdag vier ouders niet komen opdagen om hun bardienst te draaien, dan ga je jezelf in hun naam een beetje schamen. Contributie betalen voor je kinderen, en dan vervolgens verwachten dat de vereniging wel voor je kinderen zorgt is ronduit asociaal. Je kinderen laten verzorgen door ouders die wel hun verantwoordelijkheid nemen, lijkt een beetje op het stallen van je “geliefde” kinde-ren. Sommige ouders beseffen volgens mij niet wat ze hen aandoen. Teamgenootjes zien toch dat een ouder niet aanwezig is. Ze kijken het kind er op aan. Die kinderen voelen zich echt verwaarloosd. Mijn ouders kopen mij af voor 15 gulden moeten ze dan zeggen. Dat is waarschijnlijk wat ik ze waard ben. En dat zijn dan nog de kinderen waarvan ouders hun verantwoordelijkheid afkopen. Sommige ouders vinden het zelfs niet de moeite waard om te reageren. Komen helemaal niet opdagen. Hun kinderen hebben dus duidelijk geen enkele waarde.

Er is een nieuw vrieskistje achter de bar. Dus, bij blessures kun je ijs pakken zoveel als nodig. Er is gerekend op heel veel pijn, dus, er is genoeg en neem wat je nodig hebt.

Binnenkort wordt ook alle schade in het clubgebouw gerepareerd. Het scorebord, het hekwerk rondom het sportpark en de veldverlichting wordt nagezien.

Heb Dames II zien spelen en gefloten. Grandioso, mijn oude liefdes wonnen zeer terecht met 5-0 van Rotterdam XIV. Dames speelden zeer gedreven. Kwamen wel wat speelsters tekort, maar vonden prima invalsters. Meisjes A en Dames III hadden een groot aandeel in de overwinning en die samenwerking maakt het spelletje de moeite waard.

Nienke is een van de weinige speelsters die heel erg goed haar plaats houdt. Heeft niets te maken met het feit dat ze niet zo makkelijk meer loopt. Is gewoon tactiek. Floot trouwens in de cirkel van de andere scheids. Mag niet zeggen ze dan. Heb het bondsscheidsrechters zien doen. Als zij het mogen, dan mag ik het zeker. Heeft te maken met kwaliteit. Mag ik niet doen zei Wiets. Krijg ik commentaar. Klopt zei ik. Jij mag niet partijdig zijn.

Edwin maakt werkweken van zeventig uur. Snap niet dat hij op zaterdagmiddag nog tijd heeft om ons clubje te digitaliseren.

Abelien zet best lekkere koffie.

De commissaris

Dit bericht is geplaatst op 18 maart 2001 om 18:45 in de categorie Commissaris.
Je kunt reacties op dit bericht volgen via de RSS 2.0 feed.
Je kunt naar het eind van dit bericht gaan en een reactie schrijven.
Pingen is momenteel niet toegestaan.

Schrijf een reactie