Rust, eindelijk rust. Wordt een dagje ouder. De jaren gaan tellen en dan heb je rust nodig. Een weekje op vakantie naar het achterste gedeelte van de Achterhoek. Heb ik nodig en daarna op mijn dooie gemak iedereen als van ouds weer achter de broek zitten. Bedenk me nu pas dat mijn vakantie voor nog al wat mensen ook een verademing moet zijn. Och, maakt het ook uit.

Heb zaterdag de keuringsdienst van waren op visite gehad. Mijnheer stelde zich keurig voor. Ben zijn naam helaas vergeten, heb ik vaker, ouderdom denk ik, en vervolgens pakte hij op een keurig manier twee kroketten in om te laten keuren. Vroeg nog uit hoeveel personen zijn gezin bestond, zou het helemaal niet erg gevonden hebben als ook zijn kinderen iets zouden hebben gekregen. “Is wel genoeg zei hij, maar ‘k neem wel wat heet vet mee. Kan ik ze onderweg opwarmen”. Enfin, jammer, het lijkt erop dat ons boeltje niet afgekeurd wordt maar helaas een goede beurt maakt. Zit niet altijd mee.

Schroefde ik daarna het scorebordgebeuren open, blijkt er een kabel in te zitten die ik nog nooit gezien had. Blijkt er iemand zonder ook maar enige kennis van zaken toestemming te hebben verleend de boel af te tappen om een camera te laten functioneren die niet kon functioneren omdat hij niet kon functioneren aangezien die kabel zonder spanning kwam te zitten zodra het alarm in werking werd gesteld, wijl het juist de opzet was om hem te laten functioneren na het inwerking stellen van de alarminstallatie.

Onze bestrating zou gerepareerd worden. Jongens A had zich aangemeld om uw commissaris te helpen. Moet het mij natuurlijk weer overkomen dat ik ze op vrijdag afbel om reden dat het bar slecht weer was en de verwachtingen heel slecht waren voor de zaterdag en de daaropvolgende dagen. Balen. Blijkt het geweldig weer zaterdag. Echt stratenmakersweer. Heb je alles voor niets afgezegd.

Maar Heren A!!!!!! Aanstaande zaterdag doen we het. We gaan er voor. Voor het A/B-toernooi zal ons straatje netjes zijn. Zowaar helpe mij de stratenmakersgodalmachtig.

De commissaris