Uruzgan.

Zie hoe de politiek omgaat met beslissen over het hete hangijzer Uruzgan. Ik kan me de gevoelens heel goed voorstellen, maar, evenals de gemiddelde burger moeten we ons conformeren aan alles wat er in Den Haag besloten wordt.

Democratie? We stemmen “trouw” om de regering te krijgen die we willen hebben, en dat is ons nog nooit gelukt. De meeste stemmen gelden, maar de meeste stemmen zijn over zoveel verschillende partijen verdeeld dat een partijprogramma geen enkele zekerheid biedt op de toekomst die goedwillende mensen voor ogen hebben.

Om te mogen regeren is koehandel de normaalste zaak van de wereld, en dat weten we natuurlijk!

Als militair weet je dat je je land dient en dus ook letterlijk in dienst van haar staat, ongeacht de partijen die het land bestuurd. Niet alleen een militair, maar elke ambtenaar dient zich daaraan te houden.

Het werk in Uruzgan is niet af. Zeker weten, maar wanneer dan wel? De geschiedenis heeft ons toch geleerd dat het in de meeste landen meestal fout gaat als buitenstaanders zich met hun problemen gaan bemoeien?

Als we democratie in andere landen een kans willen geven, laten we dan vertrouwen op wat we zelf willen maar nog steeds niet echt gekregen hebben.

Wim Kan heeft het lang geleden al gezegd: één hoeraatje voor de democratie. Één is wel genoeg, twee hoeft niet,

Ton