Prachtige dag afgelopen zondag. Had ik duidelijk verdiend. Alles zat mee. Half Nederland vierde mijn zestigste verjaardag. Rotterdam had ter mijnen ere een marathon gepland. Was ik uiteraard voor uitgenodigd.

Wouter Bos en Jan-Peter Balkenende waren hun onderhandelingen gestopt om mij op deze heuglijke dag voldoende aandacht te kunnen schenken. Zelfs de Amerikanen deden het rustig aan in Irak. Maar één van de mooiste cadeaus was toch wel dat ons Heren1 team spontaan vergat te verliezen. Op 4 punten gekomen van de nummer voorlaatst, is er weer volop hoop om derde klasser te kunnen blijven.

Dames 1 was wat van slag deze dag. Ze waren zo met mijn feest bezig, dat ze vergaten gevaarlijke ballen en hoog rondzwaaiende sticks te ontwijken. Kostte Barbara van Toor een bezoek aan ons mooie ziekenhuis (gescheurde wenkbrauw), Kristel v.d. Poort ging niet naar het ziekenhuis voor een flink ei op haar slaap en een volgens mij zwaar gekneusde hand. Nee, de Dames waren evenals de scheidsrechters van Asvion duidelijk van slag. Maar ja, of dat nu allemaal mijn schuld is?

Had zaterdag veel bekijks met het afbouwen van de dug-outs. Niet dat er veel hulp was, maar toch, ik had succes. Toen de eerste gereed was om er op plaats te nemen, werd daar in ieder geval spontaan gebruik van gemaakt. Nu heb ik a.s. week wel hulp nodig en wel van Jongens A. Het tegelwerk in de dug-outs moet worden opgehaald. Daarvoor moeten de tegels er eerst uit, en het benodigde zand, ligt nu nog naast het clubhuis, moet er met kruiwagens naar toe worden gebracht. Daarna kan ik het opnieuw tegelen en als laatste het dak erop.

Voor het A/B toernooi is dan ook alles netjes. De wedstrijdleiding krijgt zijn vertrouwde ruimte op a.s. donderdag of vrijdag. De vuilcontainers worden weer aangevoerd. Heb besloten dat zelf ook maar het weer te regelen, komt allemaal dus helemaal goed.

Ga nu eerst maar eens lekker slapen, gaat het best in de baas zijn tijd.

Ton