Het woord van gisteren, vandaag en waarschijnlijk voor de rest van ons leven is dus inburgeren! Kan ik begrijpen, maar wie moet er nu hoe en waar inburgeren? En waarom? In Nederland zijn er bijna meer alloch- dan autochtonen, dus wie burgert er nu eigenlijk bij wie in?

Even terug in de tijd. Ik kan me nog prima herinneren dat ik mijn vrouw leerde kennen. Toen ik voor het eerst (na een hele week) bij haar ouders thuis kwam was ik de eerste Hollander die begon met te inburgeren. En dat viel echt niet mee. Alles was er anders dan bij mijn ouders thuis. We spraken dezelfde taal, maar bedoelden wat anders, ze aten hetzelfde eten, maar het smaakte anders, ze woonden net als ik in een gewone buurt, maar de buren waren anders.

Inburgeren, volgens mij was ik de eerste Nederlander die aan het inburgeren moest. Heb het wel gedaan natuurlijk, heb de cursus ook afgerond, maar toch bleef ik altijd mezelf. Altijd net iets anders dan andere mensen, maar ik had er volgens de artsen geen medicijnen voor/tegen nodig. Moest maar gewoon mezelf zijn, kwam alles wel goed.

Na het trouwen vertrokken we naar Spijkenisse. In de Neptunusstraat begon het inburgeren opnieuw. Weer zat ik tussen allemaal vreemde mensen met rare gewoontes en weer was ik anders dan alle anderen. Had ook nog nooit in een flat gewoond, voelde me toen al een beetje allochtoon tussen hele rare mensen. Zijn nog even verhuisd naar de Denebstraat waar het hele verhaal opnieuw begon.

Werd het hele inburgeren zat. Mijn vrouw en ik kochten gewoon een nieuwbouwhuis. Allemaal nieuwe buren, die ook allemaal voor elkaar nieuw waren, moesten zij tenminste ook inburgeren. Eindelijk thuis. Zo voelde het ook. Thuis in een geheel blanke buurt. Een paar van de aardigste blanken waren vrij donker maar dat is mij nooit opgevallen. Prima buren waar je een kopje suiker bij kon lenen. Heb ik van horen zeggen, wij gebruiken geen suiker maar zoals ik al zei, een prima buurt.

Hoor al jaren dat allochtoon betekent “de niet hier geborene”. Ben ik nu toch een allochtoon? Ik ben niet hier geboren, ben in Rotterdam geboren, maar woon al drie en veertig jaar in Spijkenisse. Moet ik wel aan wennen. Al minstens drie keer ingeburgerd en toch nog steeds allochtoon? Mijn Nederlands spreek ik perfect uit met de juiste Rotterdamse ondertoon. Betekende wel dat ik zoek moest naar mijn wortels!

Ben ik vorige week woensdag mee begonnen, maar dat heb al verteld. Mijn ouders kwamen veel op de markt aan het Afrikaanderplein, op zuid. Aangezien mijn ouders niet meer leven, ben ik maar verder gaan zoeken waar zij gestopt waren. Fantastisch die markt. Allemaal blanken met een verschillende blanke kleur. Nog nooit zoveel verschillende blanken bij elkaar gezien en de één was nog aardiger en blanker dan de ander.
Vooral de marktkooplui waren aardig. Besloot te proberen bij hen in te burgeren. Net als ooit bij mijn schoonfamilie, begint dat volgens mij met eten wat zij eten. Nu bén ik een originele allochtone Hollander die gek is op stamppot, hutspot, bruine bonen met spek en noem maar op. Ik ga dus echt niet alles eten wat ze me voorzetten, maar het fruit zag er wel erg lekker uit. Kochten we toen Pitahaya, een cactusvrucht die heerlijk smaakte? Ziet er uit als zeeduivel maar smaakt als het neusje van de zalm.

Vandaag kochten we bij die donker getinte blanken kaki en granaatappel. Volgens Google is al dat fruit zo gezond dat je er elk jaar zes maanden jonger van wordt. Moet nog even bedenken of ik nu echt jonger wordt of elk jaar maar zes maanden ouder?

Ga volgende week weer, vond het best gezellig tussen al die blanke autochtonen,

T©n van Dongen