Geoote eieren. Nee geen schrijffout. Heb ik al eens eerder gezegd. Ik maak geen schrijffouten. Hooguit kun je me verwijten dat ik niet accentloos schrijf. Geoote eieren was een uitspraak van één van mijn zes broers. Kon vroeger de k niet uitspreken. Had problemen met het uitspreken van “gekookte eieren”.

Waar ik tegenwoordig problemen mee heb, is om die dingen binnen te houden. Stond ik zondag langs het veld om Dames en Heren II te bewonderen met de bedoeling daarna Heren III en de Veteranen aan te moedigen, moest ik als een hazewind naar huis. De eieren speelden op en wilden veel eerder dan normaliter het geval zou moeten zijn hun rust vinden in de riolering.

Nou ja, heb ik weer eens tijd om een stukje te schrijven. Is al weer een poosje geleden. Volgens Nienke en Heleen stond ik droog. Écht niet! Ik stond niet droog, sta niet droog en zal ook nooit droog komen te staan. Daarvoor gebeurt er teveel in onze (mijn) wereld. En druk dat ik het heb? Zit min of meer al in de pré fut en ik kan het werk niet aan. Word zelfs ’s nachts nog gebeld. Op 28 september j.l. ’s morgens om kwart over vier (volgens mijn vrouw dan) werden we opgebeld met de mededeling dat het alarm van het clubgebouw was afgegaan. Helaas heb ik niets gehoord. Als ik ga slapen dan ga ik ook slapen. Dan hoor ik geen telefoon, onweer of wat dan ook. Als ik ga slapen dan verlaat ik deze wereld voor acht uur en ben dan tijdelijk niet bereikbaar. De slaap der onschuldigen.

Jammer genoeg was het geen vals alarm. Er lag weer een ruit in gruzelementen. Voor drie dozen chips gooien ze tegenwoordig de ruiten in. Als ze me bellen kunnen ze die dozen gratis krijgen. Gelukkig was het een andere ruit dan twee maanden geleden. Hopelijk houden de heren vandalisten daar rekening mee. In dit tempo hebben we dan in achttien maanden overal nieuw glas.

Wie ook even moeilijk bereikbaar is, is Nicolette. Zit voor vier maanden in Afrika. Volgens Nienke in donker Afrika. Maar, ik weet beter. Volgens de laatste berichten is het sinds kort in Afrika overdag ook licht, en voor de bijdehandste daar hoeft het zelfs in de avond en nacht niet donker te blijven. Groene stroom hebben ze tegenwoordig. Was veel goedkoper dan grijze. Al wat ze daar nu te doen hebben is een boom opzoeken, er de stekker van een schemerlampje in te pluggen en er is licht! Halleluja.

Hockey hè, Dames II kon zondag niet winnen, evenals Dames I en Dames III. “Hoe is dat toch mogelijk” denk ik dan in mijn eigen donkere uren. Pum is weer terug naar Dames I, het team begon al wat beter te spelen en nog steeds geen punt. Als enige ploeg in hun afdeling 0 punten, aangezien Berkel en Forcial gezusterlijk de punten hebben gedeeld door 1-1 te spelen. Volgens mij heeft ons Dames I ook groene stroom nodig. Dames II verloor na zelf eerst nog met 1-0 voor te hebben gestaan met 2-3, en Dames III moest wel gaan verliezen.

Wietske ging mee naar Spirit met het heilige voornemen een knieschijf te raken, en als dokterskindje weet zij echt wel waar dat lichaamsdeel zich bevindt. Ga er voor het gemak dus maar vanuit dat Dames III al na vijf minuten verder moest met tien dames, en dan heb je het moeilijk. Dan ga je verliezen. Helaas, ik maak me grote zorgen over de Dames. Maar, mijn steun hebben ze. Als het nodig is sta ik er ook als supporter. In de regen, in de sneeuw, bij kou, altijd.

Als mijn vrouw me tenminste geen “geoote eieren” meer laat eten!

Ton