Duitsers
31 oktober 2006

Sommige Duitsers beseffen nog steeds niet dat ze de oorlog verloren hebben. Het tandeloze zoogdier dat ons de plaats aanwees waar we de caravan neer moesten zetten in ieder geval niet. Tot op de millimeter nauwkeurig. En als daarvan werd afgeweken begon hij te schreeu-wen in onverstaanbaar Duits.

Had natuurlijk te maken met het ontbreken van een waarschijnlijk vakantiehoudend tandenstelsel. Kan ook zijn dat zijn tanden hem zat waren geworden en spontaan rottend haar baasje Herr Ai, door de meeste campinggasten aangeduid als Herr Adolf, hadden verlaten. Herr Ai kon wat mij betrof de Rhein inspringen want ik maak zelf wel uit waar en hoe ik mijn caravan neerzet.

Was daar kennelijk zo duidelijk in dat ik vanaf dat moment de enige campinggast was die hij gedag zei. Vakantie houden valt niet echt mee. Niet dat het “kamperen” niet prettig is, maar je vraagt je toch regelmatig af of iedereen thuis wel gewoon doet wat er gedaan moet worden. De Herren van I begrijpen dat wel. Blijven gewoon winnen en staat nu exact gelijk met de Leidse Studs bovenaan. Nota bene met het zelfde doelsaldo.

Maar die Damen die in het eerste spelen is andere koek. Nee, als je zo langs de Rhein zit en al die schepen langs ziet varen, verplicht een biertje moet drinken, omdat mijn vrouw weigert alleen te drinken, ga je soms toch piekeren. En dat heeft niets met de campingbaas te maken. Je houdt het waterpeil in de gaten omdat je beseft dat je op haar grondgebied kampeert, in de winter is de Rhein heer en meester op de camping waar dan ruim een meter water staat en je begint overal op te letten.

Het veerpontje vlak naast de camping doet gemiddeld tien minuten over een retourtje Meerbusch – Kaizerswerth – Meerbusch, en tussen Kaizerswerth – Meerbusch – Kaizerswerth is dat praktisch hetzelfde, en van het vliegveld bij Dusseldorf stijgt gemiddeld elke 2 ½ minuut een vliegtuig op, en als de wind draait blijkt het ook bij landingen zo te zijn. Als alles onder controle komt word ik wat rustiger en begin te genieten.

Na het eerste weekend start ik mijn notebook op en probeer op het Internet te komen, maar dat gaat niet lukken. Heb wel draadloos Internet, maar 240 km van huis blijk net iets te ver te zijn om het basisstation te ontvangen, dus, dan maar geen Internet, nou ja, dan maar nagenieten van onze oranjedames.

Besluiten maar niet in het weekend naar huis te gaan. Zullen nog wel met de Hartelbrug bezig zijn en ambtenaren zijn nooit te vroeg klaar met hun werk. Kunnen we ook op zaterdag weer naar het hockey. Wist niet wat ik zag, de Meiden van CI tegen de Knullen van CI. Gaat niet lukken dacht ik gelijk. Dat winnen jongens altijd. Fout dus. O, de jongens wonnen wel, maar hoe? Ze werden helemaal weggespeeld. Twee maal kwamen ze volgens mij in de drie-en-twintig van de meisjes en dat waren twee doelpunten.

De einduitslag van 2 – 1 was zwaar geflatteerd, maar het was voor beide ploegen een uitstekende oefenpartij. Ook uitstekend gefloten. Dat hebben ze echt nodig! Beide ploegen zijn het waard om zwaar in te investeren willen we ons clubje naar een hoger niveau tillen.

Op zondag zag ik de Dames van één eenvoudig hun wedstrijd winnen met 6 – 1 van Magnus uit Schagen. Een plaatsje net voor de afsluitdijk. Honderd-en-veertig kilometer van Spijkenisse vandaan. Was zaterdagmorgen al vertrokken denk ik. Gingen daarna de Heren bij Tempo 34 een beetje in de gaten houden en dat was hoog nodig. De Heren begonnen voortvarend, kwamen met 0 – 2 voor, en begonnen toen tegen zichzelf te spelen.

Tempo was helemaal niets en toch kreeg Spijkenisse het zeker op het laatst heel moeizaam. Nou ja, niet best spelen en toch met 1 – 2 winnen? Daar worden grotere clubs dan Spijkenisse ook kampioen mee.
Michael Bronner? Wie kent hem wel of niet? Één van de beste trainer/coaches van de laatste tien jaar! Michael denkt er over volgend jaar weer als trainer/coach aan de slag te gaan. De docent biologie wil weer graag. Bestuurders? Als je daar niet bij bent? Voor zijn deur moet je gaan liggen! Bouwen aan onze toekomst, daar past hij wonderwel in. Zijn laatste seizoen bij ons?

Dames I eindigde goed, meisjes AI en BI werden kampioen! Halen! Als het moet zet ik mijn caravan voor zijn deur en laat hem pas vrij als hij getekend heeft.

Annie, we willen Annie, en als we Annie kopen, kopen we gegarandeerd dertig doelpunten per seizoen! Moeten haar kopen.

Kan ook lekker koken heb ik gehoord.

Ton

Dit bericht is geplaatst op 31 oktober 2006 om 10:35 in de categorie van Ton.
Je kunt reacties op dit bericht volgen via de RSS 2.0 feed.
Je kunt naar het eind van dit bericht gaan en een reactie schrijven.
Pingen is momenteel niet toegestaan.

Schrijf een reactie