Raar weekend. Heel wat weekenden meegemaakt, maar het afgelopen weekend spant in alles de kroon. Begon prima op zaterdag.

Met mijn maatje Frans Koopman de dug-outs afgemaakt en het hekwerk ietwat aangepast. Ging allemaal perfect. Als alles klopt wordt a.s. woensdag het hekwerk door een deskundige firma weer als nieuw gemonteerd. Nee, aan de zaterdag heeft het niet gelegen. Niets op aan te merken.

Maar de zondag. Nog nooit zo’n rare zondag meegemaakt. Ook hier was het begin goed. Om 08.00 uur opgestaan en snel naar de hockey. Moest de bestrating in de dug-outs nog wat ophogen. Kwam goed uit. We hadden genoeg zand, was gebruikt tijdens de After Summer Beach Party om de vloer in een strand te transformeren. Kon ik mooi gebruiken voor mijn straatjes.

Om 08.30 uur begon ik met de tegels op te breken en om 08.45 uur kon ik het benodigde zand gaan kruien. Vanaf dat moment kan ik me eigenlijk niet zoveel meer herinneren en moet ik vooral afgaan op wat ik van anderen heb gehoord.

’t Schijnt dat rond 09.00 uur de politie gebeld is door bewoners uit Waterland en Groenewoud. Klaagden over geluidsoverlast. Er zou ergens op het sportpark iemand afschuwelijk hard en onmogelijk vals aan het zingen zijn. Een agent zou erop afgestuurd zijn. Volgens zijn verhaal heeft hij op ons sportpark een persoon hebben trachten te bekeuren. Betreffende persoon zou in kennelijke staat een eenwielig transportvoertuig gevuld met zand hebben bestuurd.

De vertegenwoordiger van Hermandad nodigde betreffend persoon uit om in één van de dug-outs -waar al behoorlijk wat zand lag- plaats te nemen, teneinde proces-verbaal op te maken. Om ca. 09.30 uur schijnen er opnieuw meldingen over geluidsoverlast op het hoofdkantoor van politie te zijn binnen gekomen. Het zou veel erger zijn geworden. Een tweede politieagent werd naar het sportpark gestuurd -waarmee dus feitelijk de gehele politiemacht binnen de regio Voorne-Putten-Rozenburg, Rotterdam en Leeuwarden was gemobiliseerd- om pools-hoogte te nemen.

Aangekomen op de plaats van het misdrijf, trof hij twee personen aan waarvan één in uniform, en de ander zong nog valser. Zoals het een goed agent betaamt, bleef hij natuurlijk achterdochtig op afstand, er goed op lettend dat er een vluchtweg open bleef. Hij had tenslotte ook minstens één vrouw en waarschijnlijk nogal wat kinderen.
Zijn verhaal is -als zijnde niet geheel objectief genoeg-, door zijn vele superieuren vakkundig in de doofpot gelazerd. Het verhaal van de tweede agent doet dan ook uitermate vreemd aan. Kan het zelf nog bijna niet geloven.

Verhaal: betreffende personen zaten gebroederlijk in een ruimte, kennelijk niet geschikt voor permanent verblijf, aan drie zijden gesloten met aan de bovenzijde een dak en aan één zijde open. De open zijde was duidelijk bedoeld om te gebruiken als ingang c/q uitgang. In die ruimte trof ik twee individuen, waarvan er één mij zeer wel bekend voorkwam. Het feit dat hij een politie-uniform droeg heeft hiermee niets van doen. Beide verdachten maakten een afgrijselijke herrie. Muziek, disco, strand, schreeuwden ze. Dronken dacht ik.

De geüniformeerde persoon begeleidde zijn muzikale prestatie door middel van het bespelen van een spade, “is mijn gitaar”, beweerde hij, en de onduidelijke figuur naast hem sloeg de maat met een rubberen tegelhamer op een metalen kruikar. Betreffende situatie ging mijn begrip duidelijk te boven en ik besloot de Brandweer, GGD, het RIAGG, de politie, DCMR, KPN, SHELL, ESSO en mijn schoonmoeder ter hulp te roepen. Gezamenlijk verpakten zij betreffende personen in dwangbuis, en vervoerden hen daarop naar het dichtstbijzijnde opvangcentrum voor bijzondere gevallen.

Daar aangekomen zijn zij diepgaand onderzocht. De beide heren bleken onduidelijk onder invloed van alcohol te verkeren.
Ze waren wel onder invloed, maar bloedtesten gaven geen alcoholpromillage aan.
De DCMR tenslotte gaf zondagavond uitsluitsel. Onderzoek van hun laboratorium deskundigen had uitgewezen dat het tijdens de disco gebruikte zand een promillage bevatte van 6,78 promille. De tijdens de werkzaamheden vrijkomende dampen hadden kennelijk hun uitwerking niet gemist.

Kan me nog vaag herinneren dat ik moest vertellen dat een jongensteam, volgens mij een A-team, hun eerste wedstrijd hadden gewonnen.

De commissaries